FILIPCZAK

forma żeńska równa formalnie męskiej: Filipczak

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Filipczakowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Filipczakówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Filipczak RymNPol I 193
• Filipczak 1669 AntrP I 479
• Laboriosorum Adalberti Filipczak 1745 NBrań 187

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Filip-cz-ak, od n. os. Filip-ek, zob. Filipek

• derywowane
• z sufiksem
  Filipcz-ak < n. os. Filipek lub Filip-czak < n. os. Filip; suf. -'ak (rozszerzony -czak) w pierwotnej funkcji patronimicznej wskazywał na syna Filipka lub Filipa

Pilipczak

Odmianka ta odbija przejęcie imienia Filip jako Pilip (w językach wschodniosłowiańskich). Nazwisko Pilipczak największą frekwencję ma w woj. lubelskim, a Filipczak - w centralnej Polsce.

• USA / liczba wystąpień: 119 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/filipczak/stats
• Niemcy / liczba wystąpień: 56 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Francja / liczba wystąpień: 16 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/
• Szwecja / liczba wystąpień: 15 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Filipczak
• Norwegia / liczba wystąpień: 10 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwajcaria / liczba wystąpień: 10 / źródło: http://www.verwandt.ch/
• Belgia / liczba wystąpień: 7 / źródło: https://familienaam.be/Filipczak
• Australia / liczba wystąpień: 5 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/filipczak/stats
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=filipczak&gba_naam=Filipczak&nfd_naam=&operator=eq&taal=
• Czechy / liczba wystąpień: 3 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Filipczak/hustota/
• Słowacja / liczba wystąpień: 1 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk/?w=filipcak&c=3d89&d=priezviska

Nazwiska odimienne wywodzą się z deskrypcji opisowych mówiących o stosunku dwóch osób do siebie lub o charakterystyce konkretnej osoby. Pierwsze, tzw. patronimiczne, w drodze rozwoju doprowadziły do powstania konstrukcji syntetycznych z sufiksami –icz, -owicz, -ewicz, później też –ak, -an, -czyk i innymi sufiksami z podstawowym –k-, wyrażającymi relację ojciec-syn. Nazwiska te uległy stabilizacji w XVII-XVIII w. i potocznie kojarzone są z nazwiskami mieszczan (w tej grupie społecznej występowały najczęściej).

• ISD: Filipczak

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
• P. Złotkowski, Antroponimia historyczna mieszczan i chłopów Brańska i okolic w ujęciu statycznym i dynamicznym / rok: 2017