GLICA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Glica

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Glicina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Glicianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Glica RymNPol I 238
• Contra Nicolaum Glicza 1427 SSNO II 123
• Erwin Glitza 1894 GórPow 71

• od wyrazu pospolitego
  • inne
    Glica, od ap. glica 'dzida, pika' Sstp, glicza 'rodzaj szpilki do włosów' SXVI, SL
• pochodzenia obcego
  lub Glica, od niem. n. os. Glitz (: śrwniem. glitze 'łysina', glitzen 'błyszczeć' NGerm)

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Glic-a < niem. n. os. Glitz
• niederywowane
lub Glica < ap. glica

• USA / liczba wystąpień: 105 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/glica/stats
• Francja / liczba wystąpień: 97 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/nom/96610/glica.shtml
• Niemcy / liczba wystąpień: 16 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 5 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=glica&gba_naam=Glica&nfd_naam=&operator=eq&taal=
• Szwecja / liczba wystąpień: 3 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Glica

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1968/ tom: II