MITUŁA

Ogólna liczba: 547

Kobiety: 280

Mężczyźni: 267

Ranga: 10671

Województwa
  1. LUBELSKIE / 147
  2. ŁÓDZKIE / 118
  3. ZACHODNIOPOMORSKIE / 78
  4. WIELKOPOLSKIE / 70
  5. DOLNOŚLĄSKIE / 49
  6. ŚLĄSKIE / 42
  7. MAZOWIECKIE / 14
  8. LUBUSKIE / 8
  9. POMORSKIE / 7
  10. MAŁOPOLSKIE / 6
  11. PODLASKIE / 5
  12. OPOLSKIE / 2
  13. PODKARPACKIE / 1
Powiaty:
  1. GOLENIOWSKI / 68
  2. LUBELSKI / 61
  3. LUBLIN / 57
  4. SIERADZKI / 40
  5. OSTRZESZOWSKI / 30
  6. WROCŁAW / 24
  7. WIELUŃSKI / 19
  8. WIERUSZOWSKI / 18
  9. BIŁGORAJSKI / 15
  10. RADOMSZCZAŃSKI / 13
  11. ŁÓDŹ / 10
  12. POZNAŃ / 10
  13. ŚWIĘTOCHŁOWICE / 9
  14. KOŚCIAŃSKI / 9
  15. WOŁOMIŃSKI / 8
  16. ZĄBKOWICKI / 8
Gminy:
  1. GOLENIÓW / 67
  2. M. LUBLIN / 57
  3. JABŁONNA / 33
  4. GŁUSK / 22
  5. GALEWICE / 13
  6. RADOMSKO / 13
  7. GRABÓW NAD PROSNĄ / 12
  8. WROCŁAW-FABRYCZNA / 11
  9. KLONOWA / 9
  10. ŁÓDŹ-BAŁUTY / 9
  11. ZŁOCZEW / 9
  12. M. ŚWIĘTOCHŁOWICE / 9
  13. WIELUŃ / 9
  14. ŚMIGIEL / 9
  15. SIERADZ / 8
  16. BRĄSZEWICE / 8

forma żeńska równa formalnie męskiej: Mituła

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Mitulina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Mitulanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Mituła // Mitula 1743 AntrP III 89
  • Carl Mitulla 1879 NOpol 187

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Mit-uła, od n. os. Mit, Mita, zob. Mita

  • derywowane
    • z sufiksem
      Mit-uła

Mitula

Wariant graficzny

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Mitula ( bez znaku diakrytycznego ).

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2011/ tom: III
  • D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004