JANUŚ

forma żeńska równa formalnie męskiej: Januś

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Janusiowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Janusiówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Gottlieb Janus 1876 NOpol 151
• Janus 1894 NOles 56

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Jan-uś, od n. os. Jan, a to od im. biblijnego pochodzenia hebrajskiego Jan (: hebr. Jeho-chanan 'Jahwe jest łaskawy' ), ICh .

• derywowane
• z sufiksem
  Jan-uś

• Niemcy / liczba wystąpień: 796 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 134 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Janus/hustota/
• Słowacja / liczba wystąpień: 94 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Janus&s=exact&c=35ee&d=priezviska#
• Szwecja / liczba wystąpień: 42 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Janu%C5%9B
• Norwegia / liczba wystąpień: 41 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Dania / liczba wystąpień: 30 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Janus (bez znaku diakrytycznego), Janusch (oddanie -ś jao -sch); postaci te mogą odnosić si do nazwisk Janus, Janusz.

• ISD: Janus

• D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004