JAGODZIŃSKI

Ogólna liczba: 8710

Kobiety: 4490

Mężczyźni: 4220

Ranga: 439

Województwa
  1. WIELKOPOLSKIE / 1871
  2. MAZOWIECKIE / 1390
  3. KUJAWSKO-POMORSKIE / 1035
  4. ŁÓDZKIE / 932
  5. DOLNOŚLĄSKIE / 591
  6. ZACHODNIOPOMORSKIE / 532
  7. POMORSKIE / 478
  8. ŚLĄSKIE / 446
  9. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 422
  10. PODKARPACKIE / 257
  11. LUBUSKIE / 233
  12. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 150
  13. MAŁOPOLSKIE / 144
  14. LUBELSKIE / 119
  15. OPOLSKIE / 82
  16. / 53
Powiaty:
  1. M.ST.WARSZAWA / 450
  2. ŁÓDŹ / 248
  3. BYDGOSZCZ / 231
  4. PILSKI / 223
  5. PIOTRKOWSKI / 193
  6. GDAŃSK / 187
  7. POZNAŃ / 175
  8. KONIŃSKI / 165
  9. WROCŁAW / 165
  10. POZNAŃSKI / 142
  11. KROTOSZYŃSKI / 129
  12. ZGIERSKI / 124
  13. KIELCE / 119
  14. GNIEŹNIEŃSKI / 114
  15. KOLBUSZOWSKI / 113
  16. SZCZECIN / 107
Gminy:
  1. M. BYDGOSZCZ / 231
  2. M. GDAŃSK / 187
  3. M. KIELCE / 119
  4. MOSZCZENICA / 109
  5. M. SZCZECIN / 107
  6. M. KONIN / 97
  7. M. GDYNIA / 81
  8. KUTNO / 78
  9. WYRZYSK / 75
  10. KOLBUSZOWA / 73
  11. CHEŁMNO / 68
  12. OZORKÓW / 68
  13. ŁÓDŹ-BAŁUTY / 65
  14. WĘGRÓW / 64
  15. M. PŁOCK / 64
  16. M. PIOTRKÓW TRYBUNALSKI / 60

forma żeńska równa formalnie męskiej: Jagodziński

forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Jagodzińska

  • Jagodziński, Jagodzieński, Jegodzieński, Jegodziński RymNPol I 327
  • Venceslaum Jagodzensky 1390 SSNO II 382
  • Causa ... Wachniconis Gegodzinski ... conta Wachniconem Jegodzinski 1400 SSNO II 382
  • Test(is) ... Jaroslaus Gegodzinski 1400 SSNO II 382
  • Iohannem Jagodzenski 1500 SSNO II 382
  • Stanislaus Jagodziński 1545 AntrP II 99
  • Miasto Przasznisz ... Jagodzinska 1565 AntrP II 99
  • Andreas Jahodinski 1624 AntrP II 99
  • Anny Jagodzinskey 1648 AntrP II 99
  • Bartholomeus Jagodziński 1759 AntrP II 99
  • Margaretha Jagodzinska 1836 NZłot I 205
  • Jagodzinski 1841 GórPow 87
  • Jagodzinski 1935 GórPow 87

  • od nazwy własnej
    • odmiejscowe
      Jagodziń-ski, od n. m. Jagodno, pozn., gm. Kostrzyn, Jagodna, siedl., gm. Siedlce, Jagodne, kiel., gm. Mirzec, siedl., gm. Garwolin, siedl., gm. Kotuń
    • odimienne
      lub Jagodz-iński, od n. os. Jagoda, zob. Jagoda

  • derywowane
    • z sufiksem
      Jagodziń-ski < n. m. typu Jagodno, Jagodne (suf. -ski pierwotnie wskazywał na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie) lub Jagodz-iński < n. os. Jagoda (suf. -ski w funkcji strukturalnej)

Jahodyński, Jagodzieński, Jegodzieński, Jegodziński

Jahodyński vel Jagodyński vel Jachodyński vel Jagodziński herbu Korwin z Jahodyna vel Jahodzina w pow. włodzimierskim potwierdzony jest tylko historycznie. W formie Jahodyński może występować wpływ fonetyki wschodniosłowiańskiej lub czeskiej. Postaci Jegodziński, Jegodzieński z gwarowym północnopolskim przejściem Ja- > Je- współcześnie nie są notowane.

Nazwiska motywowane nazwami miejscowymi wyrażają stosunki własnościowe lub przestrzenne nazywanej osoby i miejscowości. Cechą charakterystyczną tych nazwisk jest sufiks –ski i jego rozszerzenia –ewski, -owski, -eński, -iński-yński itp. Nielicznie występują nazwiska z przymiotnikowym sufiksem –ny motywowane przez wyrażenia przyimkowe sytuujące np. gospodarstwo w terenie (typ Konieczny, Zadrożny). Sporadycznie spotyka się nazwiska formalnie równe nazwom geograficznym (typu Wisła) stanowiące przeniesienie z płaszczyzny toponimicznej do antroponimicznej bez dodatkowych wykładników formalnych. Stosunkowo nieliczna grupę tworzą nazwiska motywowane nazwami miejscowymi na –sk, -sko, w których funkcję formantu pełni końcówka fleksyjna (typ Buski). Nazwiska odmiejscowe wywodzą się z deskrypcji określonych informujących skąd pochodzi dany człowiek, a więc wyrażających relacje przynależności lub własności do posiadanej lub zamieszkiwanej miejscowości, np. Zawist de Camyn. Przekształciły się one w konstrukcje syntetyczne: 1) Zawist de Camyn > Zawist Kamiński; 2) Zawist de Camyn > Zawist Kamień. Utraciły one równocześnie element opisowy, a na plan pierwszy wysunęła się funkcja identyfikowania jednostki. W dawnej Polsce syntetyczne formacje na –ski najliczniejsze były w warstwie szlacheckiej. Najszybciej też uległy stabilizacji, zyskały wyznaczniki nazwiskowości (stałość, rodzinność), a także zyskały prestiż „dobrego” nazwiska, stały się modelem strukturalnym, na wzór którego tworzono nazwiska od podstaw imiennych (np. Adamski) i apelatywnych (np. Nawrocki).

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
  • Górnowicz, H., Słownuk nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1968/ tom: II
  • L. B. Sudakiewicz, Słownik nazwisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2011/ tom: I