RUSINEK

Ogólna liczba: 3912

Kobiety: 1974

Mężczyźni: 1938

Ranga: 1272

Województwa
  1. PODKARPACKIE / 841
  2. LUBELSKIE / 681
  3. MAŁOPOLSKIE / 599
  4. WIELKOPOLSKIE / 361
  5. MAZOWIECKIE / 285
  6. DOLNOŚLĄSKIE / 254
  7. ŚLĄSKIE / 247
  8. ZACHODNIOPOMORSKIE / 139
  9. KUJAWSKO-POMORSKIE / 126
  10. POMORSKIE / 125
  11. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 83
  12. OPOLSKIE / 57
  13. ŁÓDZKIE / 44
  14. / 31
  15. LUBUSKIE / 31
  16. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 27
Powiaty:
  1. WADOWICKI / 301
  2. ŁAŃCUCKI / 173
  3. LUBLIN / 157
  4. PRZEWORSKI / 139
  5. LUBELSKI / 131
  6. SZAMOTULSKI / 123
  7. RZESZOWSKI / 117
  8. LUBARTOWSKI / 115
  9. RZESZÓW / 104
  10. M.ST.WARSZAWA / 99
  11. KRAKOWSKI / 87
  12. POZNAŃ / 80
  13. OŚWIĘCIMSKI / 76
  14. KRAKÓW / 72
  15. JAROSŁAWSKI / 60
  16. POZNAŃSKI / 59
Gminy:
  1. ANDRYCHÓW / 208
  2. M. LUBLIN / 157
  3. M. RZESZÓW / 104
  4. WRONKI / 74
  5. M. KRAKÓW / 72
  6. BOGUCHWAŁA / 59
  7. BIAŁOBRZEGI / 58
  8. ABRAMÓW / 55
  9. ZABIERZÓW / 54
  10. ŁAŃCUT / 48
  11. ADAMÓWKA / 48
  12. LUBARTÓW / 46
  13. WADOWICE / 43
  14. M. SZCZECIN / 40
  15. MARKOWA / 40
  16. NOWOGRODZIEC / 39

forma żeńska równa formalnie męskiej: Rusinek

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Rusinkowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Rusinkówna

inne: Rusinczonka (forma gwarowa)

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo. Natomiast nazwiska odojcowskie z formantem -onka znane są w języku mówionym.

  • Rusinek RymNPol I 372
  • Margaretha Rusynkowa ... predicte domine Rusinkowey (de Antiqua Civitate Varscheuiensi) 1430 SSNO IV 520
  • Petrus Rutinus ... Providus Petrus Ruszynek ... Providus Petrus Russchyn (de Nova Civitate Varsoviae) 1458 SSNO IV 520
  • Districtus Szadkowiensis ... Regestrum nobilium pauperum ... Szakowycze ... sors Russynek 1552 AntrP IV 169
  • Honestus Stanislaus Rusinek, lignifaber de Szędziszow 1666 AntrP IV 169
  • Rusinczonka (z Brzegów) 1789 AntrP IV 169
  • Laboriosi Andreae Rusinek 1817 NBrań 347

  • od nazwy własnej
    • odetniczne
      Rusin-ek, od n. os. Rusin, zob. Rusin

  • derywowane
    • z sufiksem
      Rusin-ek < n. os. Rusin; suf. -ek może mieć charakter patronimiczny ('syn Rusina') lub zdrabniający (por. w materiale historycznym wariantywność Rusin - Rusinek)

Nazwisko typowe dla południowo-wschodniej Polski (lubelskie, rzeszowskie, przemyskie), na pograniczu polsko-ukraińskim.

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1974/ tom: IV
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2013/ tom: IV
  • P. Złotkowski, Antroponimia historyczna mieszczan i chłopów Brańska i okolic w ujęciu statycznym i dynamicznym / rok: 2017