MIETŁA

Ogólna liczba: 479

Kobiety: 233

Mężczyźni: 246

Ranga: 12071

Województwa
  1. MAŁOPOLSKIE / 327
  2. ŚLĄSKIE / 77
  3. KUJAWSKO-POMORSKIE / 35
  4. OPOLSKIE / 12
  5. PODKARPACKIE / 9
  6. WIELKOPOLSKIE / 9
  7. DOLNOŚLĄSKIE / 8
  8. POMORSKIE / 1
  9. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 1
Powiaty:
  1. BRZESKI / 110
  2. KRAKOWSKI / 61
  3. PROSZOWICKI / 56
  4. KRAKÓW / 40
  5. TARNOWSKI / 34
  6. CHEŁMIŃSKI / 25
  7. BIELSKO-BIAŁA / 15
  8. BOCHEŃSKI / 12
  9. TARNOGÓRSKI / 10
  10. BIERUŃSKO-LĘDZIŃSKI / 9
  11. WIELICKI / 8
  12. DĘBICKI / 7
  13. TORUŃ / 7
  14. TYCHY / 7
  15. POZNAŃ / 6
  16. RYBNIK / 6
Gminy:
  1. BRZESKO / 71
  2. IGOŁOMIA-WAWRZEŃCZYCE / 58
  3. M. KRAKÓW / 40
  4. NOWE BRZESKO / 36
  5. DĘBNO / 27
  6. ZAKLICZYN / 26
  7. UNISŁAW / 25
  8. KONIUSZA / 17
  9. M. BIELSKO-BIAŁA / 15
  10. TARNOWSKIE GÓRY / 10
  11. LĘDZINY / 9
  12. WOJNICZ / 8
  13. NIEPOŁOMICE / 8
  14. DĘBICA / 7
  15. M. TORUŃ / 7
  16. M. TYCHY / 7

forma żeńska równa formalnie męskiej: Mietła

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Mietlina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Mietlanka

inne: Mietlonka (forma gwarowa)

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formanty -anka, -onka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Mietła, Miotła 1577, XVII, XVIII AntrP III 80
  • Mietlonka fem. 1714 AntrP III 80
  • Mietlina fem. 1726 AntrP III 80

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Mietła, od ap. mietła, miotła Sstp, 'miotła; rózga; przenośnie; bicz'

  • niederywowane
    • Mietła

Mietla

Wariant graficzny

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Mietla (bez znaku diakrytycznego).

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2011/ tom: III