PAŃKA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Pańka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Pańczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Pańczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Pańka RymNPol II 204

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Pańka, od gw. ap. pańka 'nazwa ptaka, zięba'
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Pań-ka, od n. os. Pań, skrócenie od imion takich jak Opanas (: wschodniosłow. Ofanas, greckie im. Athanasios, od ap. athanasia 'nieśmiertelność'), Pankracy (: greckie im. Pankratios, od pankratos 'wszechmocny, zwycięski') lub Pantelemon (: greckie im. Pantelemon, od pan, pantos 'cały, wszystek' i elemon 'miłosierny, litościwy') ICh

• derywowane
• z sufiksem
  Pań-ka, z suf. -ka w funkcji patronimicznej
• niederywowane
lub Pańka < gw. ap. pańka

• Niemcy / liczba wystąpień: 64 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 7 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Panka/hustota/
• Słowacja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=panka&s=exact&c=Jb65&cs=&d=priezviska#

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Panka (bez znaku diakrytycznego).

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II