MEUS

Ogólna liczba: 462

Kobiety: 227

Mężczyźni: 235

Ranga: 12458

Województwa
  1. MAŁOPOLSKIE / 313
  2. ŚLĄSKIE / 76
  3. DOLNOŚLĄSKIE / 17
  4. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 11
  5. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 10
  6. MAZOWIECKIE / 9
  7. POMORSKIE / 9
  8. ŁÓDZKIE / 8
  9. LUBELSKIE / 4
  10. WIELKOPOLSKIE / 3
  11. LUBUSKIE / 2
Powiaty:
  1. KRAKOWSKI / 121
  2. KRAKÓW / 104
  3. WADOWICKI / 42
  4. BRZESKI / 25
  5. CHORZÓW / 15
  6. BĘDZIŃSKI / 14
  7. LUBIŃSKI / 12
  8. CZĘSTOCHOWA / 11
  9. OŚWIĘCIMSKI / 9
  10. KIELCE / 8
  11. BYTOM / 8
  12. GIŻYCKI / 7
  13. BIELSKO-BIAŁA / 7
  14. GDAŃSK / 5
  15. BOLESŁAWIECKI / 5
  16. SOSNOWIEC / 5
Gminy:
  1. M. KRAKÓW / 104
  2. LISZKI / 67
  3. CZERNICHÓW / 30
  4. WADOWICE / 25
  5. BRZESKO / 23
  6. SKAWINA / 18
  7. M. CHORZÓW / 15
  8. LUBIN / 12
  9. M. CZĘSTOCHOWA / 11
  10. OŚWIĘCIM / 8
  11. M. KIELCE / 8
  12. M. BYTOM / 8
  13. WYDMINY / 7
  14. M. BIELSKO-BIAŁA / 7
  15. KALWARIA ZEBRZYDOWSKA / 7
  16. CZELADŹ / 7

forma żeńska równa formalnie męskiej: Meus

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Meusowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Meusówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Meus RymNPol II 86

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Meus, od gw. ap. meus 'Emaus', odpust, ludowe obchody drugiego dnia świąt Wielkanocy MSGP
  • pochodzenia obcego
    lub Meus, od łac. meus 'mój' lub od niem. n. os. Meuss, niem. derywat od im. Bartholomaeus, pol Bartłomiej, Gottsch 431

  • niederywowane
    • Meus

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II