PARKA

Ogólna liczba: 447

Kobiety: 231

Mężczyźni: 216

Ranga: 12883

Województwa
  1. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 112
  2. LUBELSKIE / 83
  3. ŚLĄSKIE / 72
  4. DOLNOŚLĄSKIE / 56
  5. POMORSKIE / 48
  6. ŁÓDZKIE / 17
  7. MAZOWIECKIE / 16
  8. ZACHODNIOPOMORSKIE / 14
  9. KUJAWSKO-POMORSKIE / 14
  10. MAŁOPOLSKIE / 12
  11. PODKARPACKIE / 2
  12. LUBUSKIE / 1
Powiaty:
  1. BUSKI / 44
  2. TCZEWSKI / 43
  3. OSTROWIECKI / 37
  4. ŚWIDNICKI / 32
  5. WROCŁAW / 29
  6. LUBLIN / 22
  7. KRASNOSTAWSKI / 21
  8. ŁÓDŹ / 15
  9. BĘDZIŃSKI / 15
  10. KATOWICE / 13
  11. SOSNOWIEC / 12
  12. WROCŁAWSKI / 10
  13. OPATOWSKI / 10
  14. BYDGOSZCZ / 9
  15. KRAKÓW / 9
  16. M.ST.WARSZAWA / 8
Gminy:
  1. MORZESZCZYN / 32
  2. RYBCZEWICE / 23
  3. PACANÓW / 23
  4. M. LUBLIN / 22
  5. OSTROWIEC ŚWIĘTOKRZYSKI / 17
  6. M. KATOWICE / 13
  7. GORZKÓW / 12
  8. M. SOSNOWIEC / 12
  9. ŁÓDŹ-BAŁUTY / 10
  10. WROCŁAW-PSIE POLE / 10
  11. BUSKO-ZDRÓJ / 9
  12. M. BYDGOSZCZ / 9
  13. CZELADŹ / 9
  14. WROCŁAW-KRZYKI / 9
  15. M. KRAKÓW / 9
  16. TCZEW / 8

forma żeńska równa formalnie męskiej: Parka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Parczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Parczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Parka 1577 AntrP III 346

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Parka, od gw. ap. parka 'potrawa z mąki, zaparzanej na wodzie, prażucha' MSGP
  • od nazwy własnej
    • odimienne
      lub Par-ka, od n. os. Para, zob. Para

  • derywowane
    • z sufiksem
      Par-ka < n. os. Para, z suf. -ka w funkcji patronimicznej
  • niederywowane
    • lub Parka < gw. ap. parka

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2011/ tom: III