KOCUR

Ogólna liczba: 3482

Kobiety: 1792

Mężczyźni: 1690

Ranga: 1463

Województwa
  1. ŚLĄSKIE / 1795
  2. PODKARPACKIE / 635
  3. DOLNOŚLĄSKIE / 209
  4. MAŁOPOLSKIE / 136
  5. WIELKOPOLSKIE / 114
  6. OPOLSKIE / 113
  7. ZACHODNIOPOMORSKIE / 110
  8. LUBUSKIE / 93
  9. POMORSKIE / 86
  10. MAZOWIECKIE / 83
  11. LUBELSKIE / 34
  12. KUJAWSKO-POMORSKIE / 22
  13. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 20
  14. ŁÓDZKIE / 16
  15. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 13
  16. PODLASKIE / 3
Powiaty:
  1. RZESZOWSKI / 230
  2. CIESZYŃSKI / 161
  3. RACIBORSKI / 157
  4. GLIWICKI / 151
  5. BIELSKI / 150
  6. BIELSKO-BIAŁA / 123
  7. WODZISŁAWSKI / 113
  8. GLIWICE / 89
  9. RYBNIK / 86
  10. ZABRZE / 86
  11. RZESZÓW / 82
  12. ROPCZYCKO-SĘDZISZOWSKI / 81
  13. RYBNICKI / 78
  14. KATOWICE / 75
  15. KROŚNIEŃSKI / 71
  16. NOWOTARSKI / 56
Gminy:
  1. M. BIELSKO-BIAŁA / 123
  2. M. GLIWICE / 89
  3. M. RYBNIK / 86
  4. M. ZABRZE / 86
  5. M. RZESZÓW / 82
  6. SĘDZISZÓW MAŁOPOLSKI / 80
  7. M. KATOWICE / 75
  8. ŚWILCZA / 66
  9. BOGUCHWAŁA / 60
  10. CZECHOWICE-DZIEDZICE / 59
  11. RYDUŁTOWY / 54
  12. M. RUDA ŚLĄSKA / 53
  13. RUDZINIEC / 51
  14. CHYBIE / 50
  15. BUCZKOWICE / 48
  16. M. JASTRZĘBIE-ZDRÓJ / 47

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kocur

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kocurowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kocurówna

inne: Kocurka

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo. Nazwiska odmężowskie z formantem -ka znane są w języku mówionym.

  • Kocór, Kocor, Koczur, Koczor, Kotzur NMPol I 422
  • Kocurka 1695, Koczurka 1717 AntrP II 268
  • Maczey Koczur de Weliczka 1399 SSNO III 42
  • Hanus Koczur, boerger von Grodik 1445 SSNO III 42
  • Honesta Margaretha Koczurowna de Leopoli 1483 SSNO III 42
  • Margaretha Coczurowa (de Leopoli) 1489 SSNO III 42
  • Koczur (de Frydek) 1580 AntrP II 268
  • Kotzur (de Stare Mesto) 1588 AntrP II 268
  • Wieś Obidowa ... Koczur ... ze młyna 1659 AntrP II 268
  • Josefa, Marijanna Kocurka 1676, 1894 NOles 66
  • Część Długoszyna do wsi Szczakowy należąca ... Wojciech Koczur 1789 AntrP II 268
  • Ignatz Kotzur, Kuźnica 1878 NOpol 163
  • Josef, Maria Kotzur 1890 NOles 66

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Kocur, od ap. kocur, koczur 'samiec kota domowego' SL, SW, por. NAp

  • niederywowane
  • Kocur

Kocór (zob.), Kocor, Koczor (zob.), Koczur (zob.), Koczór, Kotzur

Liczne warianty graficzne (Kocór, Kocor); odmianki z cz w miejsce c być może hiperpoprawne; postać Kotzur pod wpływem grafii niemieckiej

Nazwisko niezmiernie popularne na Górnym Śląsku i na Śląsku Cieszyńskim (katowickie, Bielsko-bialskie), a także na Podkarpaciu (rzeszowskie). Na Słowacji najczęstsze na pograniczu polskim (Spisz, Orawa). Na gruncie słowiańskim (Czechy) nazwisko może mieć także rodzime pochodzenie.Poza granicami Polski częściej w formie adaptacji graficznej Kotzur.

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1971/ tom: III
  • D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004