DYBICZ

Ogólna liczba: 315

Kobiety: 165

Mężczyźni: 150

Ranga: 17715

Województwa
  1. KUJAWSKO-POMORSKIE / 101
  2. MAZOWIECKIE / 92
  3. PODLASKIE / 26
  4. LUBUSKIE / 21
  5. POMORSKIE / 16
  6. ŁÓDZKIE / 14
  7. MAŁOPOLSKIE / 13
  8. LUBELSKIE / 9
  9. WIELKOPOLSKIE / 8
  10. ZACHODNIOPOMORSKIE / 7
  11. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 7
  12. / 4
  13. ŚLĄSKIE / 1
Powiaty:
  1. M.ST.WARSZAWA / 46
  2. INOWROCŁAWSKI / 45
  3. BYDGOSZCZ / 19
  4. WŁOCŁAWEK / 17
  5. ŁOMŻYŃSKI / 17
  6. WOŁOMIŃSKI / 11
  7. WŁOCŁAWSKI / 11
  8. OTWOCKI / 9
  9. PIOTRKÓW TRYBUNALSKI / 9
  10. SOCHACZEWSKI / 8
  11. ZIELONA GÓRA / 8
  12. BIALSKI / 8
  13. KRAKOWSKI / 7
  14. MIŃSKI / 7
  15. MOGILEŃSKI / 6
  16. SZCZECIN / 6
Gminy:
  1. KRUSZWICA / 26
  2. M. BYDGOSZCZ / 19
  3. M. WŁOCŁAWEK / 17
  4. INOWROCŁAW / 15
  5. ZIELONKA / 10
  6. OTWOCK / 9
  7. M. PIOTRKÓW TRYBUNALSKI / 9
  8. ŁOMAZY / 8
  9. M. ZIELONA GÓRA / 8
  10. ZIELONKI / 7
  11. KAŁUSZYN / 7
  12. ZBÓJNA / 7
  13. BROCHÓW / 7
  14. TARGÓWEK / 7
  15. URSUS / 7
  16. M. SZCZECIN / 6

forma żeńska równa formalnie męskiej: Dybicz

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Dybiczowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Dybiczówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Dybicz 1619, XVIII AntrP I 406

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Dyb-icz, od n. os. Dyba (zob.)
  • pochodzenia obcego
    lub Dybicz, od niem. n. os. Diebitsch, derywat od im. Dionysius, pol. Dionizy (zob.), Gottsch 234

  • derywowane
    • z sufiksem
      Dyb-icz < n. os. Dyb, Dyba; suf. -icz w funkcji patronimicznej
  • niederywowane
    • lub Dybicz < niem. n. os. Diebitsch

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I