KONIK

Ogólna liczba: 2839

Kobiety: 1434

Mężczyźni: 1405

Ranga: 1878

Województwa
  1. MAŁOPOLSKIE / 584
  2. ŚLĄSKIE / 409
  3. PODKARPACKIE / 320
  4. WIELKOPOLSKIE / 298
  5. MAZOWIECKIE / 271
  6. OPOLSKIE / 196
  7. DOLNOŚLĄSKIE / 148
  8. ŁÓDZKIE / 112
  9. LUBUSKIE / 106
  10. PODLASKIE / 85
  11. POMORSKIE / 60
  12. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 59
  13. ZACHODNIOPOMORSKIE / 59
  14. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 51
  15. LUBELSKIE / 48
  16. KUJAWSKO-POMORSKIE / 33
Powiaty:
  1. KRAKÓW / 257
  2. KRAKOWSKI / 129
  3. KOŚCIAŃSKI / 73
  4. SANOCKI / 69
  5. M.ST.WARSZAWA / 67
  6. BIESZCZADZKI / 67
  7. POZNAŃ / 66
  8. LESKI / 66
  9. RADOMSZCZAŃSKI / 55
  10. POZNAŃSKI / 50
  11. JASIELSKI / 48
  12. OSTROWSKI / 47
  13. MYŚLENICKI / 46
  14. OLESKI / 46
  15. WIELICKI / 45
  16. CZĘSTOCHOWA / 44
Gminy:
  1. M. KRAKÓW / 257
  2. USTRZYKI DOLNE / 67
  3. LISZKI / 56
  4. KOŚCIAN / 45
  5. M. CZĘSTOCHOWA / 44
  6. DOBRODZIEŃ / 40
  7. OLSZANICA / 40
  8. WIELICZKA / 39
  9. M. PIEKARY ŚLĄSKIE / 37
  10. ŻYTNO / 37
  11. CZERWIONKA-LESZCZYNY / 32
  12. SANOK / 32
  13. M. KATOWICE / 30
  14. MYŚLENICE / 29
  15. M. ŻORY / 28
  16. SOCHACZEW / 28

forma żeńska równa formalnie męskiej: Konik

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Konikowa, Kunikowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Konikówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Provido Iohanni Konyk, concivi (Poznaniensi) 1465 SSNO III 66
  • Hans Konigk 1504 NPozn II 365
  • Konik, Kunik 1521, XVII, XVIII AntrP II 277
  • Konikowa 1606 AntrP II 277
  • Elisabeth Kunikowa 1696 NPozn II 365
  • Estera Konikowna 1776 NZłot I 253
  • Maria Konick 1926 GórPow 111

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Konik, od ap. konik 'młody koń, źrebak', także: 'nazwa różnych gatunków roślin' Sstp, SXVI, por. NAp
  • od nazwy własnej
    • odimienne
      lub Kon-ik, od n. os. Koń, zob. Koń

  • derywowane
    • z sufiksem
      Kon-ik < n. os. Koń, z suf. -ik w funkcji patronimicznej
  • niederywowane
    • lub Konik < ap. konik

Kunik (zob.)

Wariant gwarowy ze zmianą -o- > -u- przed n

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
  • H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1971/ tom: III
  • Słownik nazwisk mieszkańców Poznania XVI-XVIII wieku / rok: 2014/ tom: II
  • L. B. Sudakiewicz, Słownik nazwisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2011/ tom: I