DYGOŃ

Ogólna liczba: 313

Kobiety: 152

Mężczyźni: 161

Ranga: 17800

Województwa
  1. MAŁOPOLSKIE / 79
  2. PODKARPACKIE / 68
  3. DOLNOŚLĄSKIE / 47
  4. ZACHODNIOPOMORSKIE / 41
  5. ŚLĄSKIE / 40
  6. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 26
  7. KUJAWSKO-POMORSKIE / 5
  8. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 4
  9. WIELKOPOLSKIE / 3
Powiaty:
  1. GORLICKI / 42
  2. SANOCKI / 36
  3. WAŁECKI / 29
  4. PIŃCZOWSKI / 26
  5. LUBIŃSKI / 15
  6. JASIELSKI / 15
  7. KRAKÓW / 12
  8. TARNOGÓRSKI / 11
  9. NOWY SĄCZ / 10
  10. WROCŁAW / 8
  11. KAMIENNOGÓRSKI / 7
  12. KOŁOBRZESKI / 7
  13. RZESZOWSKI / 7
  14. KATOWICE / 6
  15. SOSNOWIEC / 6
  16. BIESZCZADZKI / 6
Gminy:
  1. ZAGÓRZ / 28
  2. GORLICE / 25
  3. WAŁCZ / 22
  4. MOSZCZENICA / 17
  5. LUBIN / 15
  6. MICHAŁÓW / 14
  7. M. KRAKÓW / 12
  8. PIŃCZÓW / 12
  9. TARNOWSKIE GÓRY / 11
  10. JASŁO / 10
  11. M. NOWY SĄCZ / 10
  12. LUBAWKA / 7
  13. KOŁOBRZEG / 7
  14. TUCZNO / 7
  15. SANOK / 7
  16. LUTOWISKA / 6

forma żeńska równa formalnie męskiej: Dygoń

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Dygoniowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Dygoniówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Dygoń RymNPol I 162

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Dyg-oń, od czas. dygać 'kłaniać się uginając kolana' SL, SW

  • derywowane
    • z sufiksem
      Dyg-oń

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Dygon (bez znaku diakrytycznego).

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I