STEMPKA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Stempka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Stempczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Stempczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Stempka RymNPol II 486
• bapt. Mariannam natam de Andreae Stępka 1774 NZłot II 194
• Pauline Stampka 1875 NOpol 219

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Stempka, od ap. stępka 'kuchenne lub apteczne naczynie z tłuczkiem, moździerz' Sstp , 'duży moździerz drewniany do soli; wycięcie w belce' SW
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Stemp-ka, od n. os. Stempa, Stępa, zob. Stępa

• derywowane
• z sufiksem
  Stemp-ka < n. os. Stempa, Stępa, z suf. -ka w funkcji patronimicznej
• niederywowane
lub Stempka < ap. stępka

Stampka

Wariant z szeroką wymową samogłoski nosowej ę, występuje niemal wyłącznie na Śląsku

• Niemcy / liczba wystąpień: 72 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Stempka

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II
• D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II