BUCOŃ

Ogólna liczba: 306

Kobiety: 153

Mężczyźni: 153

Ranga: 18144

Województwa
  1. LUBELSKIE / 137
  2. KUJAWSKO-POMORSKIE / 58
  3. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 39
  4. MAZOWIECKIE / 22
  5. ZACHODNIOPOMORSKIE / 15
  6. ŚLĄSKIE / 11
  7. PODKARPACKIE / 8
  8. POMORSKIE / 7
  9. OPOLSKIE / 4
  10. / 2
  11. LUBUSKIE / 2
  12. MAŁOPOLSKIE / 2
  13. PODLASKIE / 1
Powiaty:
  1. KRAŚNICKI / 87
  2. NAKIELSKI / 32
  3. LIDZBARSKI / 25
  4. M.ST.WARSZAWA / 19
  5. HRUBIESZOWSKI / 15
  6. TORUŃSKI / 12
  7. LUBLIN / 11
  8. JANOWSKI / 8
  9. GOLENIOWSKI / 7
  10. BIŁGORAJSKI / 7
  11. GLIWICE / 7
  12. GRUDZIĄDZKI / 6
  13. ELBLĄG / 6
  14. GRUDZIĄDZ / 6
  15. STALOWOWOLSKI / 5
  16. GDYNIA / 5
Gminy:
  1. SZASTARKA / 61
  2. SZUBIN / 31
  3. ORNETA / 25
  4. KRAŚNIK / 19
  5. HRUBIESZÓW / 14
  6. ŁYSOMICE / 12
  7. M. LUBLIN / 11
  8. PRAGA-POŁUDNIE / 10
  9. ZAKRZÓWEK / 7
  10. JÓZEFÓW / 7
  11. M. GLIWICE / 7
  12. GRUDZIĄDZ / 6
  13. M. ELBLĄG / 6
  14. NOWOGARD / 6
  15. M. GRUDZIĄDZ / 6
  16. STALOWA WOLA / 5

forma żeńska równa formalnie męskiej: Bucoń

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Buconiowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Buconiówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Bucoń RymNPol I 60

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Buc-oń, od n. os. Buc(z), Buc (: czas. buczeć 'ryczeć; brzęczeć; głośno płakać', także 'butwieć' SGP ).

  • derywowane
    • z sufiksem
      Buc-oń

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Bucon (bez znaku diakrytycznego), Butzon(polskie -c- ~ niem. -tz, bez znaku diakrytycznego).

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I