JANAŚ

forma żeńska równa formalnie męskiej: Janaś

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Janasiowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Janasiówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Janas(z) // Janaś (Janasch) 1594, XVII, XVIII AntrP II 108
• bapt. Adalbertum Adalberti Jąnas 1743 NZłot I 206

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Jan-aś, od im. biblijnego pochodzenia hebrajskiego Jan (: hebr. Jeho-chanan 'Jahwe jest łaskawy' ), łac. Ioannes, Iohannes, wschodniosłow. Ioan, Iwan, ICh

• derywowane
• z sufiksem
  Jan-aś

• Niemcy / liczba wystąpień: 776 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 83 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=janas&c=v25f&d=priezviska
• Czechy / liczba wystąpień: 73 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Janas/hustota/
• Norwegia / liczba wystąpień: 41 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 29 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Jana%C5%9B
• Dania / liczba wystąpień: 25 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Janas (bez znaku diakrytycznego).

• DFD: Janas
• ISD: Janas

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nazwisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2011/ tom: I