PĘKUL

Ogólna liczba: 301

Kobiety: 159

Mężczyźni: 142

Ranga: 18384

Województwa
  1. MAZOWIECKIE / 267
  2. ZACHODNIOPOMORSKIE / 25
  3. ŚLĄSKIE / 3
  4. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 2
  5. ŁÓDZKIE / 1
  6. PODKARPACKIE / 1
  7. POMORSKIE / 1
  8. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 1
Powiaty:
  1. WOŁOMIŃSKI / 92
  2. M.ST.WARSZAWA / 67
  3. WYSZKOWSKI / 55
  4. WĘGROWSKI / 31
  5. KOŁOBRZESKI / 20
  6. OTWOCKI / 9
  7. WARSZAWSKI ZACHODNI / 7
  8. CIECHANOWSKI / 4
  9. STARGARDZKI / 4
  10. LUBLINIECKI / 2
  11. ELBLĄG / 2
  12. ŁÓDŹ / 1
  13. GDYNIA / 1
  14. MIŃSKI / 1
  15. KATOWICE / 1
  16. STASZOWSKI / 1
Gminy:
  1. JADÓW / 35
  2. WYSZKÓW / 28
  3. ŁOCHÓW / 27
  4. ZABRODZIE / 18
  5. WOŁOMIN / 15
  6. TŁUSZCZ / 14
  7. KOŁOBRZEG / 14
  8. WOLA / 14
  9. TARGÓWEK / 12
  10. OCHOTA / 9
  11. OTWOCK / 9
  12. MARKI / 9
  13. KLEMBÓW / 8
  14. BRAŃSZCZYK / 8
  15. WAWER / 8
  16. PRAGA-POŁUDNIE / 7

forma żeńska równa formalnie męskiej: Pękul

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Pękulowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Pękulówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Pękul 1539 RymNPol II 227

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Pęk-ul, skrócenie od starop. im. złożonego Pękoslaw (: ap. pęk 'wiązka; pęknięcie', pękać się 'przestawać być całym, rozpadać się' Sstp i sława, sławić Sstp) NAp

  • derywowane
    • z sufiksem
      Pęk-ul

Penkul

Wariant oddający graficznie wymowę samogłoski nosowej ę przed spółgłoską k

Poza granicami Polski także w formie adaptacji Penkul, Pekul (bez znaku diakrytycznego).

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II