BĘC

Ogólna liczba: 289

Kobiety: 142

Mężczyźni: 147

Ranga: 18983

Województwa
  1. LUBELSKIE / 70
  2. MAŁOPOLSKIE / 49
  3. MAZOWIECKIE / 49
  4. POMORSKIE / 27
  5. DOLNOŚLĄSKIE / 24
  6. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 24
  7. PODKARPACKIE / 21
  8. ŚLĄSKIE / 13
  9. ŁÓDZKIE / 5
  10. OPOLSKIE / 5
  11. ZACHODNIOPOMORSKIE / 1
  12. WIELKOPOLSKIE / 1
Powiaty:
  1. KRAŚNICKI / 44
  2. LIPSKI / 35
  3. NOWOSĄDECKI / 29
  4. KWIDZYŃSKI / 23
  5. SANDOMIERSKI / 20
  6. ŚWIDNICKI / 17
  7. STALOWOWOLSKI / 13
  8. JELENIA GÓRA / 12
  9. OŚWIĘCIMSKI / 10
  10. LUBLIN / 9
  11. KATOWICE / 5
  12. ŁÓDŹ / 5
  13. KRAKÓW / 5
  14. TARNÓW / 5
  15. OTWOCKI / 5
  16. RADOM / 5
Gminy:
  1. ANNOPOL / 32
  2. GRÓDEK NAD DUNAJCEM / 23
  3. KWIDZYN / 18
  4. SIENNO / 17
  5. RADOMYŚL NAD SANEM / 12
  6. M. JELENIA GÓRA / 12
  7. ŚWIDNIK / 11
  8. SANDOMIERZ / 11
  9. KRAŚNIK / 11
  10. OŚWIĘCIM / 10
  11. M. LUBLIN / 9
  12. RZECZNIÓW / 7
  13. LIPSKO / 6
  14. ŚWIDNICA / 6
  15. CHEŁMIEC / 6
  16. M. TARNÓW / 5

forma żeńska równa formalnie męskiej: Bęc

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Bęcowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Bęcówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Benc (Benz) 1618, XVIII AntrP I 227
  • Bęc 1667 RymNPol I 25

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Bęc, od czas. bęczeć 'brzęczeć; ryczeć' SXVI

  • derywowane
    • z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
      Bęc-ø < bęczeć

zob. Benc

Wariant graficzno-fonetyczny ze zmianą -ę- > -en-

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Bec, Betz (zapewne tylko część licznych poświadczeń), graficzno-fonetycznej Benc, Benz, Bentz (zapewne tylko niektóre pośród nich).

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I