forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Apolinarska
brak poświadczeń w historycznych źródłach
od nazwy własnej
odimienne Apolinar-ski, od n. os. Apolinary (: im. Apolinary, łac. cognomen Apollinaris 'poświęcony Apollinowi', por. NCh). Pochodzenie od n. m. mało prawdopodobne ze względu na brak odpowiedniej n. m.
derywowane
z sufiksem Apolinar-ski, z suf. -ski, na wzór nazwisk odmiejscowych