MARDUŁA

Ogólna liczba: 283

Kobiety: 137

Mężczyźni: 146

Ranga: 19258

Województwa
  1. MAŁOPOLSKIE / 220
  2. DOLNOŚLĄSKIE / 32
  3. LUBUSKIE / 22
  4. ŚLĄSKIE / 4
  5. ZACHODNIOPOMORSKIE / 3
  6. MAZOWIECKIE / 1
  7. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 1
Powiaty:
  1. TATRZAŃSKI / 127
  2. NOWOTARSKI / 57
  3. NOWOSĄDECKI / 29
  4. NOWOSOLSKI / 18
  5. KŁODZKI / 10
  6. TRZEBNICKI / 8
  7. WROCŁAW / 8
  8. KRAKOWSKI / 6
  9. RUDA ŚLĄSKA / 4
  10. WAŁBRZYSKI / 3
  11. SULĘCIŃSKI / 2
  12. SZCZECIN / 2
  13. ZIELONOGÓRSKI / 2
  14. LUBAŃSKI / 1
  15. MILICKI / 1
  16. ŚWIDNICKI / 1
Gminy:
  1. PORONIN / 63
  2. SZAFLARY / 32
  3. STARY SĄCZ / 29
  4. BIAŁY DUNAJEC / 26
  5. ZAKOPANE / 21
  6. KOŻUCHÓW / 18
  7. BUKOWINA TATRZAŃSKA / 16
  8. CZARNY DUNAJEC / 12
  9. RADKÓW / 10
  10. SKAWINA / 6
  11. TRZEBNICA / 4
  12. ZAWONIA / 4
  13. M. RUDA ŚLĄSKA / 4
  14. RABA WYŻNA / 4
  15. RABKA-ZDRÓJ / 4
  16. ŚWIDNICA / 3

forma żeńska równa formalnie męskiej: Marduła

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Mardulina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Mardulanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Marduła 1617 AntrP II 428

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Mard-uła, od czas. mardać 'machać ogonem' SXVI

  • derywowane
    • z sufiksem
      Mard-uła

Mardula

Wariant graficzny o niskiej frekwencji

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Mardula (bez znaku diakrytycznego).

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II