BARDO

Ogólna liczba: 259

Kobiety: 127

Mężczyźni: 132

Ranga: 20421

Województwa
  1. MAŁOPOLSKIE / 190
  2. POMORSKIE / 30
  3. DOLNOŚLĄSKIE / 20
  4. ŚLĄSKIE / 13
  5. MAZOWIECKIE / 6
Powiaty:
  1. TARNOWSKI / 128
  2. TARNÓW / 26
  3. KRAKÓW / 21
  4. GORLICKI / 13
  5. M. WAŁBRZYCH / 12
  6. GDAŃSK / 11
  7. WEJHEROWSKI / 7
  8. OLEŚNICKI / 6
  9. GDYNIA / 5
  10. WODZISŁAWSKI / 5
  11. SOPOT / 4
  12. ZABRZE / 4
  13. BIAŁOBRZESKI / 4
  14. KARTUSKI / 3
  15. MIKOŁOWSKI / 3
  16. ŚWIDNICKI / 2
Gminy:
  1. RYGLICE / 86
  2. M. TARNÓW / 26
  3. M. KRAKÓW / 21
  4. WIETRZYCHOWICE / 20
  5. SKRZYSZÓW / 15
  6. M. WAŁBRZYCH / 12
  7. GORLICE / 11
  8. M. GDAŃSK / 11
  9. REDA / 7
  10. TUCHÓW / 7
  11. RYDUŁTOWY / 5
  12. M. GDYNIA / 5
  13. M. ZABRZE / 4
  14. BIERUTÓW / 4
  15. BIAŁOBRZEGI / 4
  16. M. SOPOT / 4

forma żeńska równa formalnie męskiej: Bardo

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Bardowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Bardówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Barbara, uxor Nicolai Bardo de Kawiory 1432 SSNO I 92
  • Bardo 1572 AntrP I 219

  • od wyrazu pospolitego
    • inne
      Bardo, od ap. bardo 'część warsztatu tkackiego' lub barda 'topór' Sstp, SXVI, także ukr. i brus. barda 'piętka, kromka chleba' Biryła II 42

  • derywowane
    • z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
      Bard-o
  • niederywowane
  • lub Bardo

  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I