DOMOGAŁA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Domogała

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Domogalina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Domogalanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Domogała 1609 RymNPol I 142
• Apollonia Domogala, Chrząszczyce 1878 NOpol 131

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Domog-ała, od czas. domagać się 'żądać, dopominać się' Sstp, SXVI. Zob. Domagała.

• derywowane
• z sufiksem
  Domog-ała

Domogala, Domogalla

Warianty graficzne z -l- w miejsce -ł- oraz z geminatą -ll-

• Niemcy / liczba wystąpień: 432 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Australia / liczba wystąpień: 6 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/domogala/stats
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=domogala&gba_naam=Domogala&nfd_naam=&operator=eq&taal=
• Słowacja / liczba wystąpień: 1 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk/?w=Domogala&s=exact&c=X9f5&d=priezviska&ie=utf-8&oe=utf-8#

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Domogala (bez znaku diakrytycznego), Domogalla (z dość regularnym oddaniem –ł- jako –ll-).

• DFD: Domogala
• DFD: Domogalla

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
• D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004