SZMUDA

Ogólna liczba: 251

Kobiety: 132

Mężczyźni: 119

Ranga: 20814

Województwa
  1. POMORSKIE / 207
  2. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 22
  3. ŁÓDZKIE / 7
  4. LUBUSKIE / 6
  5. DOLNOŚLĄSKIE / 3
  6. ŚLĄSKIE / 3
  7. ZACHODNIOPOMORSKIE / 2
  8. WIELKOPOLSKIE / 1
Powiaty:
  1. WEJHEROWSKI / 77
  2. KARTUSKI / 45
  3. GDYNIA / 23
  4. ELBLĄG / 18
  5. GDAŃSK / 17
  6. TCZEWSKI / 16
  7. SOPOT / 8
  8. ŁASKI / 7
  9. KOŚCIERSKI / 7
  10. GDAŃSKI / 6
  11. LĘBORSKI / 6
  12. LEGNICA / 3
  13. GORZOWSKI / 3
  14. GORZÓW WIELKOPOLSKI / 3
  15. OLSZTYN / 3
  16. CIESZYŃSKI / 2
Gminy:
  1. LINIA / 29
  2. M. GDYNIA / 23
  3. WEJHEROWO / 21
  4. M. ELBLĄG / 18
  5. M. GDAŃSK / 17
  6. TCZEW / 16
  7. SZEMUD / 14
  8. KARTUZY / 12
  9. ŻUKOWO / 11
  10. SIERAKOWICE / 11
  11. LUZINO / 10
  12. M. SOPOT / 8
  13. KOŚCIERZYNA / 7
  14. WIDAWA / 7
  15. CEWICE / 5
  16. PRUSZCZ GDAŃSKI / 4

forma żeńska równa formalnie męskiej: Szmuda

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Szmudzina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Szmudzianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Szmuda RymNPol II 454

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Szmuda, od gw. czas. smudzić 'mieć pragnienie'

  • derywowane
    • z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
      Szmud-a

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Schmuda.

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II