CHRZĘSZCZYK

Ogólna liczba: 249

Kobiety: 126

Mężczyźni: 123

Ranga: 20904

Województwa
  1. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 169
  2. ŚLĄSKIE / 25
  3. ŁÓDZKIE / 19
  4. POMORSKIE / 8
  5. MAZOWIECKIE / 7
  6. KUJAWSKO-POMORSKIE / 6
  7. ZACHODNIOPOMORSKIE / 6
  8. MAŁOPOLSKIE / 4
  9. PODKARPACKIE / 3
  10. DOLNOŚLĄSKIE / 2
Powiaty:
  1. SKARŻYSKI / 120
  2. KIELECKI / 29
  3. KIELCE / 18
  4. CZĘSTOCHOWA / 14
  5. PAJĘCZAŃSKI / 10
  6. WĄBRZESKI / 6
  7. KOSZALIN / 6
  8. M.ST.WARSZAWA / 6
  9. GDAŃSK / 4
  10. ZDUŃSKOWOLSKI / 4
  11. MIKOŁOWSKI / 4
  12. RZESZÓW / 3
  13. PIOTRKÓW TRYBUNALSKI / 3
  14. TARNOWSKI / 3
  15. ZABRZE / 3
  16. OSTROWIECKI / 2
Gminy:
  1. ŁĄCZNA / 90
  2. BODZENTYN / 22
  3. SKARŻYSKO-KAMIENNA / 19
  4. M. KIELCE / 18
  5. M. CZĘSTOCHOWA / 14
  6. SUCHEDNIÓW / 11
  7. SULMIERZYCE / 10
  8. MASŁÓW / 6
  9. WĄBRZEŹNO / 6
  10. M. KOSZALIN / 6
  11. URSYNÓW / 6
  12. M. GDAŃSK / 4
  13. ZDUŃSKA WOLA / 4
  14. WYRY / 4
  15. M. RZESZÓW / 3
  16. M. PIOTRKÓW TRYBUNALSKI / 3

forma żeńska równa formalnie męskiej: Chrzęszczyk

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Chrzęszczykowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Chrzęszczykówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Chrzęszczyk RymNPol I 86

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Chrzęszczyk, od ap. chrząszczyk 'mały chrząszcz' SXVI
  • od nazwy własnej
    • odimienne
      lub Chrzęszcz-yk, od n. os. Chrząszcz (zob.) lub Chrzęst (: ap. chrzęst 'dźwiek, chrobot, szmer' Sstp, SXVI)

  • derywowane
    • z sufiksem
      Chrzęszcz-yk < n. os. Chrząszcz lub Chrzęst; suf. -'yk w funkcji patronimicznej
  • niederywowane
    • lub Chrzęszczyk < ap. chrząszczyk

Chrzenszczyk, Krzęszczyk, Chrząszczyk

Chrzenszczyk - wariant z rozłożoną nosówką przednią (-en-), Krzęszczyk - odmianka z przejściem nagłosowego Ch- w K-, Chrząszczyk - forma nawiązująca do tak samo brzmiącego apelatywu.

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I