forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Broniecka
brak poświadczeń w dostępnych nam źródłach historycznych
od nazwy własnej
odmiejscowe Broniec-(s)ki, od n. m. Bronice, lub., gm. Nałęczów, lub od n. m. Bronica w d. pow. drohobyckim, dziś na Ukrainie SG, NOdm, lub od n. m. Bronniki w okolicy Żytomierza na dzisiejszej Ukrainie (HUr). Zob. Bronicki.
derywowane
z sufiksem Broniec-(s)ki < n. m. typu Bronice, Bronica, Bronniki; suf. -ski wskazywał pierwotnie na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie