GRUCHAŁA

Ogólna liczba: 2370

Kobiety: 1169

Mężczyźni: 1201

Ranga: 2326

Województwa
  1. POMORSKIE / 819
  2. ŁÓDZKIE / 501
  3. MAŁOPOLSKIE / 229
  4. ZACHODNIOPOMORSKIE / 140
  5. ŚLĄSKIE / 126
  6. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 118
  7. DOLNOŚLĄSKIE / 97
  8. MAZOWIECKIE / 96
  9. WIELKOPOLSKIE / 64
  10. LUBELSKIE / 49
  11. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 44
  12. KUJAWSKO-POMORSKIE / 39
  13. PODKARPACKIE / 22
  14. LUBUSKIE / 16
  15. PODLASKIE / 6
  16. OPOLSKIE / 4
Powiaty:
  1. KARTUSKI / 308
  2. SKIERNIEWICKI / 144
  3. KRAKÓW / 139
  4. ŁÓDŹ / 126
  5. KOŚCIERSKI / 97
  6. BUSKI / 83
  7. GDYNIA / 66
  8. BYTOWSKI / 64
  9. CHOJNICKI / 52
  10. SKIERNIEWICE / 50
  11. GDAŃSK / 46
  12. STAROGARDZKI / 44
  13. STARGARDZKI / 39
  14. BRZEZIŃSKI / 38
  15. PIOTRKOWSKI / 36
  16. TOMASZOWSKI / 33
Gminy:
  1. M. KRAKÓW / 139
  2. GŁUCHÓW / 115
  3. STĘŻYCA / 114
  4. KOŚCIERZYNA / 66
  5. M. GDYNIA / 66
  6. M. SKIERNIEWICE / 50
  7. CHOJNICE / 47
  8. M. GDAŃSK / 46
  9. KARTUZY / 45
  10. SULĘCZYNO / 44
  11. CZARNA DĄBRÓWKA / 43
  12. WIŚLICA / 43
  13. SOMONINO / 33
  14. STAROGARD GDAŃSKI / 32
  15. GŁOGÓW / 30
  16. ŻUKOWO / 29

forma żeńska równa formalnie męskiej: Gruchała

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Gruchalina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Gruchalanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Petrus, filius Gruchala, heredis de Sczepyathin 1489 SSNO II 213
  • Matthias Gruchala 1671 AntrP I 528
  • zmarły Józef Gruchała 1763 AntrP I 528
  • Śp. Józefa Gruchały a męża Reginy Gruchaliny 1763 AntrP I 528

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Gruchała, od gw. ap gruchała 'człowiek gadatliwy; gruby i niezgrabny' SGP, por. czas. gruchać 'wydawać głos podobny do głosu gołębia' SXVI

  • derywowane
  • niederywowane
  • Gruchała

Gruchala

Wariant graficzny

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Gruchala (bez znaku diakrytycznego), Gruchalla (z dość regularnym oddaniem –ł- jako –ll-).

  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1968/ tom: II
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I