SKORA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Skora

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Skorzyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Skorzanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Skóra // Skora, Skura 1503, XVII, XVIII AntrP IV 321
• Skorzanka 1733 NOles 109
• August Skora 1875 NOpol 214

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Skora masc., od ap. skora, skóra 'powłoka ciała; rzemień; lichy koń' Sstp, Skora fem., od przym. skora, skory 'szybki, chętny do czegoś'
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Skor-a, od nazwiska męskiego Skory, zob. Skory

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Skor-a
• niederywowane
lub Skora

Skóra (zob.)

• Niemcy / liczba wystąpień: 868 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 24 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 19 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Skora
• Czechy / liczba wystąpień: 14 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Skora/hustota/
• Dania / liczba wystąpień: 7 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Słowacja / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=skora&s=exact&c=tb71&cs=&d=priezviska#

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Skorra .

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2013/ tom: IV
• D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004