HARNIK

Ogólna liczba: 227

Kobiety: 115

Mężczyźni: 112

Ranga: 22103

Województwa
  1. MAŁOPOLSKIE / 176
  2. PODKARPACKIE / 20
  3. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 11
  4. ŚLĄSKIE / 10
  5. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 5
  6. ZACHODNIOPOMORSKIE / 2
  7. DOLNOŚLĄSKIE / 1
  8. MAZOWIECKIE / 1
  9. PODLASKIE / 1
Powiaty:
  1. NOWOSĄDECKI / 59
  2. KRAKÓW / 37
  3. TATRZAŃSKI / 32
  4. NOWY SĄCZ / 12
  5. WADOWICKI / 10
  6. NOWOTARSKI / 9
  7. TARNOBRZEG / 8
  8. PISKI / 6
  9. OŚWIĘCIMSKI / 6
  10. NIŻAŃSKI / 5
  11. SANOCKI / 5
  12. WIELICKI / 5
  13. KIELCE / 5
  14. MYSŁOWICE / 4
  15. ŚWIĘTOCHŁOWICE / 4
  16. KĘTRZYŃSKI / 3
Gminy:
  1. M. KRAKÓW / 37
  2. BUKOWINA TATRZAŃSKA / 28
  3. ŁABOWA / 28
  4. NAWOJOWA / 15
  5. M. NOWY SĄCZ / 12
  6. TOMICE / 10
  7. M. TARNOBRZEG / 8
  8. CHEŁMIEC / 8
  9. KRYNICA-ZDRÓJ / 8
  10. KĘTY / 6
  11. TYRAWA WOŁOSKA / 5
  12. M. KIELCE / 5
  13. JAROCIN / 5
  14. ZAKOPANE / 4
  15. M. MYSŁOWICE / 4
  16. M. ŚWIĘTOCHŁOWICE / 4

forma żeńska równa formalnie męskiej: Harnik

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Harnikowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Harnikówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Harnik 1698, XVIII AntrP II 58

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Harnik, od gw. ap. harnik 'człowiek łakomy' SGP, lub Harn-ik, od przym. harny 'piękny, wdzięczny, zalotny' SW, także 'dumny, wyniosły, butny' SGP

  • derywowane
    • z sufiksem
      Harn-ik < przym. harny
  • niederywowane
  • lub Harnik < gw. ap. harnik

Poza granicami Polski także w formie adaptacji Harnick.

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II