FEJA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Feja

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Fejina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Fejanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• brak poświadczeń w dostępnych nam źródłach historycznych

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Feja, od ap. faja 'fajka; człowiek niezdarny, fajtłapa' SGP
• pochodzenia obcego
  lub Fej-a, od niem. n. os. Fey (: niem. n. m. Feyen, z okolic Metzu i Trieru, Gottsch 262, lub śrwniem. wehe 'wrogość, spór', przenośnie 'koczownik' NGerm), lub węgierskiej Fej (: węg. ap. fej 'głowa') BSąd

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Fej-a
• niederywowane
lub Feja

• Niemcy / liczba wystąpień: 360 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 75 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk/?w=Feja&s=exact&c=5bd2&d=priezviska&ie=utf-8&oe=utf-8#
• Francja / liczba wystąpień: 69 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/
• Hiszpania / liczba wystąpień: 21 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Czechy / liczba wystąpień: 8 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Feja/hustota/
• Belgia / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://familienaam.be/Feja

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Feia, Feya.

• por. też ISD: Fey (tu inne etymologie)