MONIK

Ogólna liczba: 211

Kobiety: 115

Mężczyźni: 96

Ranga: 23075

Województwa
  1. MAZOWIECKIE / 75
  2. LUBELSKIE / 72
  3. ŁÓDZKIE / 15
  4. DOLNOŚLĄSKIE / 12
  5. WIELKOPOLSKIE / 11
  6. POMORSKIE / 8
  7. ŚLĄSKIE / 7
  8. LUBUSKIE / 5
  9. ZACHODNIOPOMORSKIE / 4
  10. PODLASKIE / 2
Powiaty:
  1. ŁĘCZYŃSKI / 35
  2. RADOM / 31
  3. M.ST.WARSZAWA / 25
  4. ZGORZELECKI / 10
  5. ZAMOŚĆ / 10
  6. RADOMSKI / 9
  7. KRASNOSTAWSKI / 9
  8. SZAMOTULSKI / 7
  9. LUBLIN / 7
  10. BIELSKO-BIAŁA / 6
  11. MIĘDZYRZECKI / 5
  12. TOMASZOWSKI / 5
  13. ŁÓDŹ / 5
  14. GDYNIA / 5
  15. SZCZECIN / 4
  16. ŚWIDNICKI / 4
Gminy:
  1. M. RADOM / 31
  2. MILEJÓW / 15
  3. ZGORZELEC / 10
  4. M. ZAMOŚĆ / 10
  5. PUCHACZÓW / 10
  6. M. LUBLIN / 7
  7. RUDNIK / 7
  8. PRAGA-PÓŁNOC / 6
  9. ŁĘCZNA / 6
  10. M. BIELSKO-BIAŁA / 6
  11. MOKOTÓW / 5
  12. OBRZYCKO / 5
  13. PRAGA-POŁUDNIE / 5
  14. MIĘDZYRZECZ / 5
  15. URSUS / 5
  16. PIONKI / 5

forma żeńska równa formalnie męskiej: Monik

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Monikowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Monikówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Monik 1173 RymNPol II 115

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Mon-ik, od n. os. Moń, zob. Moń, lub Monia, Munia, zob. Munia

  • derywowane
    • z sufiksem
      Mon-ik; suf. -ik w funkcji patronimicznej

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II