BUŻ

Ogólna liczba: 193

Kobiety: 99

Mężczyźni: 94

Ranga: 24394

Województwa
  1. PODKARPACKIE / 173
  2. LUBUSKIE / 5
  3. MAZOWIECKIE / 5
  4. DOLNOŚLĄSKIE / 4
  5. MAŁOPOLSKIE / 4
  6. ŁÓDZKIE / 1
  7. POMORSKIE / 1
Powiaty:
  1. RZESZÓW / 82
  2. RZESZOWSKI / 58
  3. STRZYŻOWSKI / 21
  4. ŁAŃCUCKI / 8
  5. ŻARSKI / 5
  6. M.ST.WARSZAWA / 5
  7. POLKOWICKI / 4
  8. BRZOZOWSKI / 4
  9. CHRZANOWSKI / 2
  10. GDAŃSK / 1
  11. KUTNOWSKI / 1
  12. TARNOWSKI / 1
  13. KRAKÓW / 1
Gminy:
  1. M. RZESZÓW / 82
  2. LUBENIA / 28
  3. BOGUCHWAŁA / 19
  4. CZUDEC / 18
  5. CZARNA / 6
  6. PRZEWÓZ / 5
  7. POLKOWICE / 4
  8. TYCZYN / 4
  9. BRZOZÓW / 4
  10. TRZEBOWNISKO / 3
  11. OCHOTA / 3
  12. NIEBYLEC / 3
  13. CHMIELNIK / 2
  14. GŁOGÓW MAŁOPOLSKI / 2
  15. LIBIĄŻ / 2
  16. MOKOTÓW / 2

forma żeńska równa formalnie męskiej: Buż

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Bużowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Bużówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Buż RymNPol I 60

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Bu-ż , skrócenie od starop. imion złożonych z Budzi- w pierwszej części, takich jak Budzisław, Budziwoj, NAp. Zob. Bus, Buss, Busz, Buś, Buż.

  • derywowane
    • z sufiksem
      Bu-ż, -ż w funkcji hipokorystycznej

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Buz (bez znaku diakrytycznego).

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I