HERNIK

forma żeńska równa formalnie męskiej: Hernik

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Hernikowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Hernikówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Hernik 1628, XVIII AntrP II 63

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Hern-ik, od przym. harny, herny 'piękny, wdzięczny, zalotny' SW
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Hern-ik, od n. os. Herny (: przym. harny, herny 'piękny, wdzięczny, zalotny' SW)

• derywowane
• z sufiksem
  Hern-ik, z suf. -ik w funkcji patronimicznej lub wskazującej na nosiciela cechy

• Niemcy / liczba wystąpień: 24 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 8 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Hernik/hustota/
• Hiszpania / liczba wystąpień: 6 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Belgia / liczba wystąpień: 6 / źródło: https://familienaam.be/Hernik
• Szwecja / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Hernik
• Norwegia / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://www.ssb.no
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=hernik&gba_naam=Hernik&nfd_naam=&operator=eq&taal=
• Wielka Brytania / liczba wystąpień: 1 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/hernick/stats

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Hernick.

• por. też ISD: Hernik (tu inne etymologie)

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II