DOBKO

Ogólna liczba: 190

Kobiety: 103

Mężczyźni: 87

Ranga: 24613

Województwa
  1. PODLASKIE / 66
  2. OPOLSKIE / 56
  3. PODKARPACKIE / 20
  4. ŚLĄSKIE / 18
  5. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 11
  6. MAZOWIECKIE / 6
  7. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 4
  8. DOLNOŚLĄSKIE / 3
  9. POMORSKIE / 3
  10. ZACHODNIOPOMORSKIE / 3
Powiaty:
  1. AUGUSTOWSKI / 46
  2. PRUDNICKI / 31
  3. BRZESKI / 24
  4. LUBACZOWSKI / 11
  5. SUWAŁKI / 10
  6. RZESZÓW / 9
  7. SUWALSKI / 9
  8. BARTOSZYCKI / 9
  9. SOSNOWIEC / 7
  10. M.ST.WARSZAWA / 6
  11. BYTOM / 5
  12. SANDOMIERSKI / 4
  13. BYTOWSKI / 3
  14. ZABRZE / 3
  15. STRZELIŃSKI / 2
  16. SZCZECIN / 2
Gminy:
  1. LIPSK / 33
  2. GRODKÓW / 24
  3. LUBRZA / 18
  4. PRUDNIK / 13
  5. AUGUSTÓW / 13
  6. LUBACZÓW / 11
  7. M. SUWAŁKI / 10
  8. BARTOSZYCE / 9
  9. M. RZESZÓW / 9
  10. M. SOSNOWIEC / 7
  11. PRAGA-PÓŁNOC / 6
  12. BAKAŁARZEWO / 5
  13. M. BYTOM / 5
  14. KLIMONTÓW / 4
  15. FILIPÓW / 4
  16. M. ZABRZE / 3

forma żeńska równa formalnie męskiej: Dobko

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Dobkowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Dobkówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Dobkowa 1552, XVII AntrP I 390

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Dob-ko, skrócenie od pierwszego członu starop. imion dwuczłonowych, takich jak Dobie-gniew, Dobie-sław (: ap. dob'e 'stosowny, zdatny; waleczny, dzielny' NAp)

  • derywowane
    • z sufiksem
      Dob-ko

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I