DULKA

Ogólna liczba: 186

Kobiety: 95

Mężczyźni: 91

Ranga: 24972

Województwa
  1. KUJAWSKO-POMORSKIE / 122
  2. ŚLĄSKIE / 16
  3. POMORSKIE / 15
  4. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 13
  5. ŁÓDZKIE / 10
  6. DOLNOŚLĄSKIE / 4
  7. MAŁOPOLSKIE / 2
  8. MAZOWIECKIE / 2
  9. PODLASKIE / 1
  10. WIELKOPOLSKIE / 1
Powiaty:
  1. GOLUBSKO-DOBRZYŃSKI / 23
  2. BRODNICKI / 22
  3. GRUDZIĄDZ / 20
  4. NAKIELSKI / 14
  5. GRUDZIĄDZKI / 12
  6. WĄBRZESKI / 11
  7. BYTOM / 8
  8. TORUŃ / 7
  9. BYDGOSZCZ / 6
  10. ZGIERSKI / 5
  11. GDAŃSKI / 5
  12. OLSZTYN / 5
  13. BYDGOSKI / 4
  14. SOSNOWIEC / 4
  15. NIDZICKI / 4
  16. GDAŃSK / 3
Gminy:
  1. M. GRUDZIĄDZ / 20
  2. KOWALEWO POMORSKIE / 17
  3. BRODNICA / 13
  4. SZUBIN / 10
  5. BOBROWO / 9
  6. M. BYTOM / 8
  7. GRUDZIĄDZ / 7
  8. M. TORUŃ / 7
  9. WĄBRZEŹNO / 6
  10. CIECHOCIN / 6
  11. M. BYDGOSZCZ / 6
  12. ZGIERZ / 5
  13. PRUSZCZ GDAŃSKI / 5
  14. DĘBOWA ŁĄKA / 5
  15. M. OLSZTYN / 5
  16. KCYNIA / 4

forma żeńska równa formalnie męskiej: Dulka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Dulczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Dulczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Dulka 1662 AntrP I 404

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Dul-ka, od n. os. Dula (zob.), NAp

  • derywowane
    • z sufiksem
      Dul-ka; suf. -ka w funkcji patronimicznej

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I