BUCHLA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Buchla

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Buchlina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Buchlanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Buchla RymNPol I 59

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Buch-la, od n. os. Buch, skrócenie od imion z początkowym Bu-, rodzimych, takich jak Budzisław, Budziwoj, lub obcych, takich jak Burchart, Burkart, NCh

• derywowane
• z sufiksem
  Buch-la

• Czechy / liczba wystąpień: 44 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Buchla/hustota/
• Słowacja / liczba wystąpień: 19 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk/?w=buchla&s=exact&c=9e59&d=priezviska&ie=utf-8&oe=utf-8#
• Niemcy / liczba wystąpień: 16 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Belgia / liczba wystąpień: 12 / źródło: https://familienaam.be/Buchla
• Norwegia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.ssb.no/en/befolkning/statistikker/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Buchla

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I