forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Humięcka
Humiecki (Humięcki)1540, XVII, XVIII AntrP II 74
od nazwy własnej
odmiejscowe Humięc-(s)ki, od n. m. Humięcino, ciech., gm. Grudusk
derywowane
z sufiksem Humięc-(s)ki < n. m. Humięcino (po skróceniu podstawy); suf. -ski wskazywał pierwotnie na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie
Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II