TOBOŁA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Toboła

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Tobolina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Tobolanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Krystyn Toboła, Łąkie 1748 NZłot II 233

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Toboła, od ap. toboła 'torba podróżna' Sstp , 'torba pastusza' SGPK, także gw. toboł 'wole u ptaka' MSGP

• niederywowane
Toboła

Tobola, Tobolla

Warianty graficzne

• Czechy / liczba wystąpień: 398 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Tobola/hustota/
• Niemcy / liczba wystąpień: 216 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 37 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=tobola&c=ybf2&d=priezviska
• Norwegia / liczba wystąpień: 19 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Dania / liczba wystąpień: 5 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Szwecja / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Tobola

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Tobola (bez znaku diakrytycznego), Tobolla (z dość regularnym oddaniem -ł- jako –ll-).

• L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II