KOTYRA

Ogólna liczba: 173

Kobiety: 81

Mężczyźni: 92

Ranga: 26092

Województwa
  1. LUBELSKIE / 104
  2. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 25
  3. DOLNOŚLĄSKIE / 13
  4. MAZOWIECKIE / 10
  5. KUJAWSKO-POMORSKIE / 8
  6. PODKARPACKIE / 6
  7. LUBUSKIE / 4
  8. WIELKOPOLSKIE / 3
Powiaty:
  1. LUBELSKI / 40
  2. LUBLIN / 23
  3. STASZOWSKI / 20
  4. ŚWIDNICKI / 13
  5. CHEŁM / 9
  6. TORUŃSKI / 8
  7. SANDOMIERSKI / 5
  8. WROCŁAW / 5
  9. TARNOBRZEG / 5
  10. WŁODAWSKI / 4
  11. ŻARSKI / 4
  12. BIALSKI / 4
  13. SIEDLCE / 4
  14. KRAŚNICKI / 4
  15. M.ST.WARSZAWA / 4
  16. PUŁAWSKI / 4
Gminy:
  1. M. LUBLIN / 23
  2. NIEMCE / 21
  3. WÓLKA / 17
  4. MEŁGIEW / 10
  5. OSIEK / 10
  6. M. CHEŁM / 9
  7. CHEŁMŻA / 7
  8. WROCŁAW-STARE MIASTO / 5
  9. M. TARNOBRZEG / 5
  10. SAMBORZEC / 5
  11. STASZÓW / 5
  12. M. SIEDLCE / 4
  13. BIELANY / 4
  14. PUŁAWY / 4
  15. WŁODAWA / 4
  16. BIAŁA PODLASKA / 4

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kotyra

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kotyrzyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kotyrzanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Kotyra 1735 AntrP II 290
  • Kotyra 1899 GórPow 116

  • od wyrazu pospolitego
    • inne
      Kotyra, od ap. kotara, kotera, por. kotarha 'szałas' SXVI ( tatarskie kotyr, kotar 'szałas, namiot'), lub od gw. ap. kotery, kotyry 'nieużytki, pagórki na łąkach' SW, SGP
  • pochodzenia obcego
    lub Kotyr-a, od niem. n. os. Kotter

  • derywowane
    • z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
      Kotyr-a
  • niederywowane
    • lub Kotyra

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
  • H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992