PRZYBYŁA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Przybyła

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Przybylina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Przybylanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Przybyła, Przybeła masc. 1528, XVII, XVIII AntrP IV 91
• Marianna Przybylina 1788 NZłot II 128
• Przybyła fem. 1792 AntrP IV 91
• Antonie Przibylla 1875 NOpol 205
• Przÿbilla 1887 NOles 101

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Przyb-yła, od czas. przybyć, przybywać 'przyjść' Sstp
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Przyb-yła, skrócenie od starop. imion złożonych, takich jak Przyby-gniew, Przyby-sław, Przyby-woj (: czas. przybyć, przybywać Sstp)

• derywowane
• z sufiksem
  Przyb-yła

• Niemcy / liczba wystąpień: 1384 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 126 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Przybyla/hustota/
• Norwegia / liczba wystąpień: 42 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 34 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Przybyla
• Słowacja / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=przybyla&s=exact&c=Bb45&cs=&d=priezviska#

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Przybyla (bez znaku diakrytycznego), Przybylla (z dość regularnym oddaniem –ł- jako –ll-).

• DFD: Przibilla
• DFD: Przibylla
• DFD: Przybila
• DFD: Przybilla
• DFD: Przybyla
• DFD: Przybylla
• DFD: Schibilla

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2013/ tom: IV
• D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II