GRZYMAŁA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Grzymała

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Grzymalina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Grzymalanka

inne: Grzymalonka (forma gwarowa)

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formanty -anka, -onka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Thomek Grzimala de Russinowicz 1434 SSNO II 226
• Grzymała, Grzymala 1536, XVII, XVIII AntrP I 576
• Grzymalina 1586, XVII, XVIII AntrP I 576
• Grzymalonka 1753 AntrP I 576
• Grzymala 1856 GórPow 82

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Grzym-ała, od n. os. Grzym, skrócona postać starop. im. Grzymisław (: czas. grzmieć Sstp, NAp) lub im. Pielgrzym (: łac. cognomen Peregrinus, od łac. peregrinus 'obcy, cudzoziemski', później także 'pielgrzym' ICh)
  • od nazw herbowych
    lub Grzymała, od n. herbowej Grzymała , NHer

• derywowane
• z sufiksem
  Grzym-ała < n. os. Grzym
• niederywowane
lub Grzymała < n. herbowej Grzymała

• Niemcy / liczba wystąpień: 40 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 10 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Dania / liczba wystąpień: 6 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Belgia / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://familienaam.be/Grzymala

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Grzymala (bez znaku diakrytycznego), Grzymalla (z dość regularnym oddaniem –ł- jako –ll-).

• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1968/ tom: II
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I