GUNIA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Gunia

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Gunina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Gunianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Nicolaus Gunya fortalitii Slawkoviensis, tenutarius et advocatus 1455 SSNO II 235
• Districtus Plonensis ... Kraszniewo Lubicze, Martinus Gunia 1578 AntrP I 537
• Sprawa Dorothi Guniowey 1609 AntrP I 537
• Dorotia Gunina 1614 AntrP I 537
• Zeznanie Anny Gunianki 1644 AntrP I 538
• Wawrzyniec Gunia 1650 AntrP I 537
• Gunia 1925 GórPow 83

• od wyrazu pospolitego
  • inne
    Gunia, od ap. gunia 'proste, grube odzienie; gatunek grubego sukna, także okrycie z niego, derka, koc' Sstp, SXVI, później także 'góralskie odzienie męskie z grubego sukna' SGP

• niederywowane
Gunia

Hunia (zob.)

• Niemcy / liczba wystąpień: 1088 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Francja / liczba wystąpień: 68 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/nom/103599/gunia.shtml
• Belgia / liczba wystąpień: 21 / źródło: https://familienaam.be/Gunia
• Czechy / liczba wystąpień: 9 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Gunia/hustota/
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=gunia&gba_naam=Gunia&nfd_naam=Gunia&operator=eq&taal=
• Szwecja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Gunia

• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1968/ tom: II
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I