BYLICA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Bylica

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Bylicina, Bylicyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Bylicianka

komentarz: Formant -ina -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Paulus, heres de Bilicze dictus Bilicza 1426 SSNO I 292
• Bylica 1517, XVII, XVIII AntrP I 258
• Bylicyna fem. 1789 AntrP I 258

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Bylica, od ap. bylica 'roślina o właściwościach leczniczych i magicznych, wrotycz' Sstp, SXVI

• niederywowane
Bylica

• Niemcy / liczba wystąpień: 84 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 12 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Czechy / liczba wystąpień: 8 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Bylica/hustota/
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=bylica&gba_naam=Bylica&nfd_naam=&operator=eq&taal=
• Belgia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://familienaam.be/Bylica
• Szwecja / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Bylica
• Słowacja / liczba wystąpień: 1 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk/?w=Bylica&s=exact&c=cae3&d=priezviska&ie=utf-8&oe=utf-8#

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Bylitza, Byliza (pol. c- ~ -tz-, -z-).

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I