MACURA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Macura

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Macurzyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Macurzanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Macura 1577, XVIII AntrP II 418

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Mac-ura, od n. os. Mac, zob. Mac

• derywowane
• z sufiksem
  Mac-ura

Maczura

Wariant poświadczony wyłącznie na Śląsku

• Czechy / liczba wystąpień: 766 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Macura/hustota/
• Słowacja / liczba wystąpień: 311 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=macura&s=exact&c=lfac&cs=&d=priezviska#
• Niemcy / liczba wystąpień: 184 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 24 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Macura
• Norwegia / liczba wystąpień: 12 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Dania / liczba wystąpień: 6 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Matzura.

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II