KOŚKA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kośka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kośczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kośczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• brak poświadczeń w dostępnych nam źródłach historycznych

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Kośka, od ap. kośka, starop. 'czapeczka księży, mucet' SW
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Koś-ka, od n. os. Koś, zob. Koś

• derywowane
• z sufiksem
  Koś-ka < n. os. Koś, z suf. ka w funkcji patronimicznej
• niederywowane
lub Kośka < ap. kośka

• Niemcy / liczba wystąpień: 904 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 76 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=koska&s=exact&c=a97b&d=priezviska#
• Czechy / liczba wystąpień: 41 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Koska/hustota/
• Dania / liczba wystąpień: 7 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Szwecja / liczba wystąpień: 7 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Koska
• Norwegia / liczba wystąpień: 6 / źródło: http://www.ssb.no/navn

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Koska (bez znaku diakrytycznego), Koschka.