MAKARA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Makara

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Makarzyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Makarzanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Makara 1785-1788 AntrP II 421
• Joannes Makara 1803 GóSan 154

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Makar-a, od n. os. Makar, zob. Makar

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Makar-a

• Słowacja / liczba wystąpień: 309 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=makara&s=exact&c=na4d&cs=&d=priezviska#
• Czechy / liczba wystąpień: 56 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Makara/hustota/
• Niemcy / liczba wystąpień: 24 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 12 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Dania / liczba wystąpień: 8 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Szwecja / liczba wystąpień: 8 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Makara

• por. DMNES: Macarius

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
• H. Górny, Nazwiska mieszkańców wybranych miejscowości dawnej ziemi sanockiej w świetle interferencji etniczno-językowej (XV-XIX w.) / rok: 2004