PACUŁA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Pacuła

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Paculina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Paculanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Pacula // Paczula, Pacuła // Paczuła 1581, XVIII AntrP III 341

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Pac-uła, od czas. pacać, pacnąć 'chlapać; uderzać w coś' SW
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Pac-uła, od n. os. Pac, zob. Pac

• derywowane
• z sufiksem
  Pac-uła

Paczuła (zob.), Pacula (zob.)

Paczuła - postać z hiperpoprawnym -cz-, Pacula - wariant graficzny

• Niemcy / liczba wystąpień: 100 / źródło: http://legacy stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 41 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Pacula/hustota/
• Norwegia / liczba wystąpień: 9 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Pacula

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Pacula (bez znaku diakrytycznego ), Paculla (z dość regularnym oddaniem -l- jako -ll-), Patzula, Patzulla.

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2011/ tom: III