MAKIEŁA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Makieła

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Makielina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Makielanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Makiela // Makieła 1555, XVIII AntrP II 421
• Makela 1841 GórPow 141

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Makieła, od gw. ap. makieła, makiełka 'potrawa wigilijna z makiem' SGP(k)
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Maki-eła, od n. os. Mak, zob. Mak
• pochodzenia obcego
  lub Makieł-a, od niem. n. os. Mackel, skrócona postać germ. imion złożonych z MAG w pierwszej części (: stwniem. magan 'moc, możność', lub stwniem. mag 'spokrewniony' Gottsch 416)

• derywowane
• z sufiksem
  Maki-eła < n. os. Mak
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Makieł-a < niem. n. os. Mackel
• niederywowane
lub Makieła < gw. ap. makieła

Makiela

Wariant graficzny

• Niemcy / liczba wystąpień: 40 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 11 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Makiela
• Dania / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Makiela (bez znaku diakrytycznego).

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992