BUSZTA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Buszta

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Buszcina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Buszcianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Buszta RymNPol I 64

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Busz-ta, od n. os. Bu-sz ( skrócenie od starop. imion złożonych z Budzi- w pierwszej części, takich jak Budzisław, Budziwoj).

• derywowane
• z sufiksem
  Busz-ta

Buschta

Niezwykle rzadka w Polsce odmianka z wpływem graffi niemieckiej (-sch-)

• Niemcy / liczba wystąpień: 65 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk/?w=busta&s=exact&c=eba7&d=priezviska&ie=utf-8&oe=utf-8#
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=buszta&gba_naam=Buszta&nfd_naam=Buszta&operator=eq&taal=
• Szwecja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Buszta
• Belgia / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://familienaam.be/Buszta

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznych Busta, Buschta.

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I