ŻYŁA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Żyła

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Żylina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Żylanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Mateusz Zila 1752 GórPow 254
• Agnes Żylla / Żyla 1875 NOpol 342

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Żyła, od ap. żyła 'naczynie krwionośne' Sstp, także gw. 'nieurodzajny pas ziemi na polu' MSGP

• niederywowane
Żyła

• Niemcy / liczba wystąpień: 856 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 20 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Zyla
• Norwegia / liczba wystąpień: 18 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Dania / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Słowacja / liczba wystąpień: 3 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=zyla&s=exact&c=i29c&cs=&d=priezviska#

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Zyla (bez znaków diakrytycznych), Zylla (z dość regularnym oddaniem –ł- jako –ll-).

• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004